Гэтая старонка была перакладзена аўтаматычна і яшчэ не праверана экспертамі.
22 сакавіка - Дзень жаночай трагедыі
Изображение №1
Изображение №1
Изображение №2
Изображение №2
Изображение №3
Изображение №3
Изображение №4
Изображение №4
Изображение №5
Изображение №5
Изображение №6
Изображение №6
Изображение №7
Изображение №7
Изображение №8
Изображение №8

«Хто не памятае мінулага, хто забывае мінулае асуджаны зноў перажыць яго. Безліч разоў»
У. Караткевіч

Сёння дэлегацыя Мінскага радыётэхнічнага каледжа прыняла ўдзел у мітынгу – рэквіеме ў мемарыяльным комплексе "Хатынь", ушанавалі памяць загінуўшых жыхароў беларускіх вёсак хвілінай маўчання і ўсклалі кветкі.

Штогод з набліжэннем журботнай даты Хатыні рубец на сэрцы беларусаў зноў пачынае ныць, і тысячы чалавек накіроўваюцца да мемарыяла, каб ушанаваць памяць загінуўшых. На такія жалобныя акцыі традыцыйна збіраюцца ветэраны вайны і моладзь, прадстаўнікі дзяржструктур, дэпутаты і дыпламаты. Сярод прысутных таксама шмат звычайных людзей.

Памятаць, каб жыць!
Як наказ мёртвых жывым са страшнага сакавіка 1943-га гучыць сёння сімвалічны зварот жыхароў спажанай фашыстамі Хатыні, напісаны на Вянку памяці: «Людзі добрыя, падушыце: кахалі мы жыццё, і Радзіму нашае, і вас, дарагія. Мы згарэлі жывымі ў агні.
Наша просьба да ўсіх: няхай скруха і смутак абярнуцца ў мужнасць вашу і сілу, каб змаглі вы зацвердзіць навечна мір і спакой на зямлі. Каб з гэтага часу нідзе і ніколі ў віхуры пажараў жыццё не памірала!

Светлая памяць усім загінуўшым! Вечная слава іхняму несмяротнаму подзвігу ў імя свету для будучых пакаленняў!